بی رحم...

تو سه چهار سال گذشته برام خیلی اتفاق افتاد

مسیر زندگیم عوض شد

هدفام تغییر کرد

زندگیم تغییر کرد

خودم زمین تا آسمون فرق کردم

خوب و بد گذروندم

انصافا زندگیمم باهام خوب تا نکرد

ولی خب دیگه زندگیه

تو این چن سال خیلی چیزا دیدم

آدمای مهربون

آدمای بد

یه عده بیشعور

یه سری خاطره

یه مشت عذاب وجدان

یکم مقصری

یه دنیا بد بودن

یاد گرفتن مهربونی

تو این چن سال یه سری چیزا رو یاد گرفتم 

مثلا

خیلی زود دیر میشه

این یکی از دستاوردای مهم این چن ساله

مثلا

این نیز بگذرد

تنها جمله اس برا دلخوشی گاهی وقتا

یاد گرفتم صبر کنم

یاد گرفتم از بعضیا متنفر باشمو رفتارمو باهاشون تغییر بدم

شاید شرمنده شن از کارای زشتشون

یاد گرفتم باورام و عقیده هام مال خودمه به هیچ احدی ربط نداره

حتی نباید براشون فلسفه کارامو توضیح بدم

یاد گرفتم وقتی ناراحتم فقط تو تنهایی هام گریه کنم برا خودمو دلم

یاد گرفتم بخندم خوشحال باشم مسخره بازی کنم

از همه مهمتر زندگی کنم

زندگی برا داشته هام نه نداشته هام

زندگی ای که توش امیدوار باشم به آینده

نه افسوس بخورم برا گذشته

گذشته ای که خاطره هاش درده

حیف که دیر فراموش میکنم

یاد گرفتم اگه کاریو شرو میکنم حتما تمومش کنم

یاد گرفتم آرزوهامو بی جواب نزارم

یاد گرفتم برای خودم مهربون باشم

کاری که دلم باهاشه انجام بدم

البته اگه ارزش انجام دادن داشته باشه

یاد گرفتم همیشه در حد توانم قدرشناس باشم

به فکر کسایی که دوسشون دارم باشم

ناراحتشون نکنم

زود ببخشم

گرچه گاهی اذیت کردم، دل شکستم، قدر ندونستم، بد بودم و...

ولی قصدم هیچوقت اینا نبوده 

....

خیلی چیزا یاد گرفتم

که همه اش حکمت رفتن آدمایی از زندگیم بود که با هیچی عوضشون نمیکردم

یاد گرفتم زندگی رو دوست داشته باشم

بسازمش برا خودم

برای آدمایی که تو قلبم جا دارن

هر چند که زنذگی بی رحمه

خیلی بی رحم...

 

و تنهایی ادامه دارد......