باورش سخت است
فکر کردن به این جمله:
تا وقتی که
حالش را نپرسی
سراغش را نگیری،
پیامی ندهی،
زنگی نزنی،
از تو یادی نخواهد کرد
و سراغت را نخواهد گرفت...!
اینکه همیشه به یادش باشی تا یادت کند،سخت است.

اینکه همیشه باید اول «تو» پیشقدم شوی و پیامی بدهی،

بپرسی:
_کجایی؟
_خوبی؟
_نیستی؟
_نگرانتم!
و تو در این زمان بیشتر از همیشه احساس تنهایی خواهی کرد!
و وقتی که بخواهی مثال خودش با خودش، رفتار کنی،
لقب «نامرد» سنجاق لباست می شود...