گاهی وقتا...

گاهی وقتا حالت بده

افتضاح بده

گاهی وقتا از همه دلت گرفته

آدما بیشعورن

همشون...

بد تر اینه که هیچکسو نداری

گاهی وقتا فک میکنی ینی رو این زمین به این بزرگی یه نفرم پیدا نمیشه که درکت کنه؟

گاهی وقتا پر حرفی ولی حسش نیس

گاهی وقتا حالت بده ولی میخندی ، خوشحالی

چون دیگه حالش نیس

گاهی وقتا اصلا نمیتونی

آخه چرا

تو خونه تظاهر، تو مدرسه تظاهر

تنها جایی که میشه خودت باشی تو اتاقته زیر میز پشت صندلی

هیشکی نمیبینتت

میتونی فک کنی گریه کنی ناراحت باشی

تو خونه باید از درس خوندنم بگم از اینکه چقد مدرسه بهم خوش گذشته

تو مدرسه باید از درسام تعریف کنم باید انقد خودمو سرگرم نشون بدم که یادم بره

هر چند از اول عمرم کارم تظاهر بوده

دیگه داره حالم از خودم بهم میخوره

از آدمای دورم

از تنها بودنی که دارم معنیشو میفهمم

از اتفاقاتی که مثه مته مغزمو سوراخ کرده

آخه تا کجا؟

تا کجا باید این اتفاق ادامه پیدا کنه

چرااااااا

همه اینا به کنار

گناه من چیه؟

مگه چیکار کردم؟

همه اینا بهم یادآوری میکنه بدم

اه

آره بدم

من هیچوقت خوب بودنو بلد نبودم

نمیتونم خوب باشم